... od miesiąca nie biorę tabletek "na szczęście" - skończyło się ostatnie opakowanie, a do lekarza nie dotarłam... Staram się wspierać ziołowymi mieszankami i bożym szczęściosanem pod postacią Biblii, ale chwilami to za mało... No i wolniej działa - a może to ja jestem niecierpliwa i za szybko tracę wiarę?... Kontynuując... Bez nich - tych tabletek niestety dokładniej dostrzegam rzeczywistość, moja wrażliwa dusza w wyniku tegoż doświadcza dzieciowstrętu, obrzydzenia w związku z niekończącym się sprzątaniem, chęcią ucieczki w nieznane oraz porzucenia stanu Kopciuszka, o księciu nie wspominając... Wyganiam dzieci z domu, zamiast je kochać... Staram się nie patrzeć na siebie w lustrze dostrzegając kolejny rok porażki - nie wyglądam pociągająco..., marzę o niemożliwym i tym czego nie mam, mam ochotę się ostro upić i na chwilę chociaż opuścić rzeczywistość... Boże mój!... Pomóż nam się cieszyć! Dla wszystkich spracowanych i tych, którzy czujecie, że to ciągle nie Wasza bajka...! O poczucie humoru Ciebie proszę od tego Roku Nowego 2019 i aż do skończenia świata... O dystans do życia i powtarzającej się każdego dnia codzienności domowej, która powraca jak dzień świstaka i nie wprowadza nas w stan twórczego szczęścia... O cierpliwość, której wiecznie za mało... Zabierz chęć ucieczki i bycia "nie tutaj"... Pomóż zaakceptować to co przynosi życie oraz zauważyć przebłyski nadziei na lepsze dni... Wyciągnij proszę z zagubienia i wlej w nasze serca radość pomimo wszystko... Poproszę o fryzjera, kosmetyczkę i masaż raz na dwa tygodnie... O pomoc w sprzątaniu i domowych obowiązkach, o wyjście do kina i teatru raz na miesiąc i do restauracji, a co ... O muzeum i galerię raz w miesiącu, spotkanie ze znajomymi oraz wycieczkę raz na kwartał! O czas na tworzenie i realizowanie marzeń, o wakacje z rodziną dwa razy do roku! O poczucie wartości i porzucenie poczucia bezsilności! Pokory! Pokory! Bo oszaleję...
