... i nie popatrzyła... i runęła jak długa między sofę, a stolik...
Zaplątała się w kabel, jeden z wielu...
Czasopisma poleciały w przestrzeń, herbata Cudem ocalała...
W locie udało się jej postawić kubek na stole...
Kolejnym Cudem krople napoju ominęły laptopa oraz talerz z kanapkami i odleciały w siną dal...
Drugą ręką przytrzymała się chyba powietrza, bo jeszcze jednym Cudem nie przygniotła swoim ciałem siedzącej obok Córeczki, która zsunęła się z sofy - też jakimś Cudem w odpowiednim momencie...
Cały ciężar oparła na prawym kolanie, które zabolało w podziękowaniu...
Wydawałoby się, że wylądowała tak, aby uchronić to Co-w-niej dojrzewało i wokół niej najważniejsze....
Niby nic się nie stało...ale chwilę po tym zwariowanym locie puściły jej nerwy i z oczu poleciały łzy, a z ust popłynął histeryczny i trudny do opanowania śmiech... Cała sytuacja wydawała się bowiem komiczna w swej powadze... To jedna z takich sytuacji w życiu, gdy czujesz, że jest niebezpiecznie, aczkolwiek komicznie i znajdujesz się pomiędzy płaczem, a śmiechem - i co gorsza trudno zarówno nad jednym jak i na drugim zapanować...
I zdajesz sobie sprawę, że Ktoś Coś złapało Cię za bety i nie pozwoliło upaść na złamanie karku...
- Dziękuję....
- Następnym razem patrz pod nogi - odrzekł Anioł Stróż - mogę nie zdążyć...
- Trzy lata temu też zdążyłeś... Dziękuję... Gdyby nie Ty...
- ...
- Czy istniejesz na prawdę ? Czymkolwiek we mnie jesteś czuję Twoją obecność - ale obiecuję być bardziej Ostrożna...
- Staram się jak mogę - ale też miewam Chwile Zadumy - w końcu kto z kim przestaje ;)...
- No dajmy na to, że mam na Ciebie taki wpływ...
- Pamiętaj, że Współistniejemy.... No dobrze już - idź zajmij się Córcią ... Dobrej Nocy...
- Tobie też... Ale będziesz czuwał, dobrze ? ;)
- Będę... Chyba, że zasnę...
