... wreszcie ucichły, chmury nacierają zasłaniając słońce... Mróżę oczy... W nagiej przestrzeni próbuję odnaleźć siebie i po raz kolejny pokochać monotonną codzienność... Wybieram Ciszę...Otwieram okno i pozwalam, zby wszystkie niepowodzenia i problemy odleciały w dal.... Czekam na świeże powietrze i siłę, aby ruszyć i już się nie zatrzymywać w bezsensownej bezczynności... Słychać smiech bawiących się na placu zabaw dzieci - to wspaniały dźwięk, ale jego przesyt powoduje nerwowość... Nadal szukam ciszy - w sobie - ta na zewnątrz mnie jest nie do znalezienia, na pewno nie dzisiaj.... Może w toalecie ? Jest szansa - zanim wstawię kolejne pranie... Eliza bawi sie kucykiem Rarity.... Rzadkość, Osobliwość zamieszkuje nasz Dom.... :)... Czy to nie cudowne? Dostała zadanie - wszystko robić tak delikatnie, żeby było słychać tylko śpiew kanarka i ptaków w naszym za oknem lesie.... Szeleści opakowaniem od wilgotnych chusteczek próbując ją w nich ułożyć do snu.... A ja ? Zawisłam nad klawiaturą poszukując nowych słów...
Cdn...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz