* sylwia *

piękny
niebieski motyl
rosą skąpany
obudził się

pozostawił poczwarki skorupę
w deszczu rozłożył skrzydła

pofrunął wysoko
ku słońcu
ku otwartemu morzu możliwości
pozostawiając za sobą
parujące jeszcze
od mgieł
bagno przeszłości

♥